بررسی نقش عوامل تغذیه ای و تن سنجی در پیشگویی بروز سندرم متابولیک

مقدمه: در حالی که اغلب مطالعه های گذشته رابطه ی بین اجزای سندرم متابولیک را به صورت مقطعی بررسی کرده اند، مطالعه ها ی کمی به صورت آینده نگر بروز سندرم متابولیک و عوامل خطرساز دخیل در بروز آن را در یک کوهورت مورد ارزیابی قرار داده اند. هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل تغذیه ای و تن سنجی در بروز سندرم متابولیک در بزرگسالان غیردیابتی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه ی کوهورت جامعه نگر بود که یک نمونه ی 410 نفری (مرد و زن) 18 تا 74 ساله را که در شروع مطالعه فاقد سندرم متابولیک بودند مورد بررسی قرار داد. سندرم متابولیک بعد از گذشت 5/3 سال در 71 نفر بروز کرد. فشار خون، دور کمر، قند و چربی خون، فعالیت بدنی و رژیم غذایی افراد در شروع مطالعه به عنوان عواملی برای پیشگویی خطر بروز سندرم متابولیک بررسی شدند. یافته ها: بهترین عوامل در پیشگویی خطر بروز سندرم متابولیک فشار خون [ (or) odds ratio برحسب چارک از کمترین به بیشترین: 1، 2/1، 6/1، 2/4و 05/0 p < روند]، دور کمر (or: 1، 1/1، 2، 3/5 و05/0p< )، تری گلیسرید (or: 1، 1، 2، 3و 05/0< p) و hdl-c (or: 1، 4/0، 4/0، 3/0، و05/0> p) بود. رابطه ای کاملاً مستقیم میان میزان مصرف کربوهیدرات و چربی (درصد کالری) و خطر بروز سندرم متابولیک دیده شد. در آنالیز چند متغیره، دور کمر بزرگ، قوی ترین شاخص برای پیشگویی بروز سندرم متابولیک بود [(2/12-4)8 or]. نتیجه گیری: مداخله برای کاهش چاقی به خصوص دور کمر و یک رژیم مناسب می تواند خطر بروز سندرم متابولیک را در بزرگسالان تا حد زیادی کاهش دهد.